تراوشات ذهن من

ماه زندگی ما

من مادرم را مادر، مامان ،مانی، ام ، مامی و… صدا نمیزنم
من مادرم را ماه صدا میزنم بله درست میخونید ماه…

مادرم ماه آسمان زندگی ماست زندگی پدرم، من، خواهرها، و برادرها.
او دقیقا ماه زندگی ماست با وجود مادرم خانواده ما وجود دارد،
نور دارد ، جریان دارد 
قشنگ است،اصلا قابل تحمل می‌شود.
درست مثل ماه ست ،اگه نباشد نه نه حتی دوست ندارم تصورش کنم.

ماه زندگیم تو حتی از ماه آسمان هم قشنگتری.